Nog een paar wraparmbanden

Voor mij is het veels te warm buiten, dus blijf ik lekker in huis. Enja, wat doe je dan zoal...
Vandaag besloten om nog maar wat armbanden te maken. Jammer genoeg zijn deze 2 net te kort voor mezelf (heb best brede polsen nog), dus hoop ik er iemand blij mee te kunnen maken. Dus mocht er hier iemand zijn die ze wil overnemen, dan hoor ik het graag.



TOT BLOGS!

Wraparmband

Op internet kwam ik een erg leuk armbandje tegen. Ze werden te koop aangeboden, maar ik vond de prijs aan de prijzige kant. Dus besloot ik om te kijken of ik zoiets zelf niet kon maken.
Het was even puzzelen en goed op de foto's spieken, maar het is gelukt.

Dit is hem geworden.

Heb de volgende al klaar liggen. Een turquoise. Moet alleen nog even een goed knoop zoeken.

Ons Engeltje en de vlinder

Misschien is het sommige van jullie al opgevallen, misschien ook niet.

Bij mijn voorstelblogje heb ik verteld dat wij 4 kinderen hebben. 3 Kindjes hier en 1 in de hemel, vandaar ook het sterretje achter zijn naam.

Mijn man wilde altijd 2 kinderen. Dat vond hij genoeg. Ik niet, ben dol op kinderen en in mijn hart is genoeg ruimte voor een elftal. Nu zijn er dat wel wat teveel, maar 4 vond ik toch wel erg leuk. Maar omdat mijn man er "maar" 2 wilde, was ik er blij met mijn 2 oudste kinderen. Meer kinderen zouden er niet meer komen....

Het is mei 2002. Mijn zus trouwt en ik kom er achter dat ik 2 weken overtijd ben...
Ik was/ben nooit overtijd, alleen als ik zwanger ben. Maar dat kon helemaal niet, want ik had immers een spiraal.
Na een zwangerschapstest in het ziekenhuis bleek ik toch zwanger. Na veel gesprekken onder elkaar, maar ook met de huisarts, besloten we eerst de echo af te wachten. Daar zagen we een schitterend kloppend hartje en onze keus was direct gemaakt. Waar er 2 kunnen eten, kunnen er ook 3 eten.
Ons kindje wordt verwacht op 25 december...

Mijn zwangerschap was erg spannend. Ik heb veel bloedingen gehad en was dus telkens bang dat het alsnog verkeerd ging. Maar ook had ik nachtmerries en sterkte gevoelens.
Maar na de 16de week stopte de bloedingen en vond ik dat ik maar eens moest gaan genieten van mijn zwangerschap.
In de 20ste week lieten we een "pret"echo maken. Een schitterend ventje met alles erop en eraan. Alles zag er goed uit, we hoefden ons niet meer druk te maken. Tot...

Week 23. Als we 's avonds naar bed gaan, voel ik mijn vruchtwater lopen. Dat is geen goed teken. Ik moet direct naar het ziekenhuis en word aan de weeënremmers gelegd.
Ik voel aan mijn moedergevoel dat het niet goed gaat aflopen. Ik stel dan ook een boel vragen aan de verpleegsters. De gyn beloofd dat we maandag naar Rotterdam gaan, want daar kunnen ze meer.
Vooral nu nog niet piekeren wordt er gezegd.

7 September. 's Morgens om 7.03u voel ik mijn zoontje geboren worden. Mijn man mocht die nacht blijven slapen, dus is er ook bij. Hij leeft nog. Is 38 cm lang en weegt 650 gram. Een flink ventje voor zijn 23/5 weken, maar te jong voor toeters en bellen. Micca* overlijd na 1,5 uur in de armen van mijn man.

25 December. De dag dat ik uitgerekend was.
Mijn ouders hadden ons meegenomen naar Limburg om onze gedachte een even te kunnen verzetten, maar ik wilde op de uitgerekende datum thuis zijn.

Bij thuiskomst bracht ik de koffers naar boven. Als ik op de overloop kom, krijg ik de schrik van mijn leven. Een groot "zwart" beest zit op de muur. Mijn eerste gedachte... een spin en daar ben ik panisch bang voor. Ik roep dus mijn man.
Hij komt naar boven en ziet op de muur geen spin, maar een dagpauwoog. Dat is werkelijk een schitterende vlindersoort.

Juli 2003. Al een hele week vliegt er regelmatig een dagpauwoog door de tuin. Telkens als ik hem zie, krijg ik een gelukkig gevoel.
Ik ben nog niet overtijd, maar voel dat ik de zwangerschapstest met een "gerust" hart kan doen. De test is positief.

Steeds als er een reden is om even te komen kijken, zien wij ons dagpauwoog-vlindertje. Voor ons een teken van boven...

TOT BLOGS!

Zo balen....

Eigenlijk zeurt mijn dochter al een hele tijd om colbertjasjes. Nu had ik er vorig jaar 1 gemaakt van zwart linnen, maar ze wilde er nog meer. Nu is dat niet mijn lievelingsmodel om te maken, dus stelde ik het steeds uit.

De stof hadden we al uitgezocht en het patroon was al geknipt, maar steeds kon ik me er niet toe aanzetten. Had er helemaal geen zin in en dan wordt het dus ook niet.

Nu had ik van de week eigenlijk niet iets liggen wat ik wilde gaan doen en kwam het patroon weer tegen. Ik dacht, laat ik eens gek doen en dat jasje in elkaar zetten.

Bij thuiskomst van mijn dochter riep ik of ze hem even wilde passen. Ze trekt hem aan en roept gelijk dat hij niet goed is. Hij is niet straks genoeg naar haar zin. En dan moeten jullie weten dat ik eigenlijk alleen de voering er nog maar hoef in te zetten...

Leuk... Ben je daar de hele middag aan bezig geweest en krijg je zo'n reaktie. Gevolg... Jasje hangt nu dus on-afgemaakt aan de kastdeur. Helemaal geen zin meer in om hem nog af te maken.
En de hoop dat ik in deze maat ga passen, heb ik niet (maat 38).

Zo, even mijn frustraties kwijt.

TOT BLOGS!

Ps. Hoop eigenlijk dat ze nog bij draaid...

Stempels

Wij wonen in het zuiden van het land en daar hebben we dus vroeg vakantie. Nu geef ik de juf altijd een bedankje voor het afgelopen jaar. Elk jaar probeer ik iets leuks te verzinnen. Een bloemetje is leuk natuurlijk, maar wat als de juf dat zelfde weekend nog op vakantie gaat... Chocolade heb ik ook een keer gegeven en zeepkettingen zijn de revu ook al gepasseerd.
2 Jaar geleden maakte ik een "overlevingspakketje". Daar zat in een theemok met 4 verschillende zakjes thee (wist dat de juf geen koffie dronk). Een flesje water voor als het heel warm zou zijn. Een puzzelboekje. Een klein tubetje zonnebrand en aftersun en nog iets lekkers. De juf vond het geweldig leuk en heeft het er nu nog over...

Maar dit jaar wilde ik dus weer iets anders. Toen ik de stempels van mimstasjes zag wist ik het. Het zou een stempel worden. Dus heb ik mijn zoontje de opdracht gegeven om te vragen wat het lievelingsdier van de juf was. Dat bleek een paard te zijn. Samen met mijn zoontje heb ik toen op internet plaatjes zitten zoeken van "hele" paarden, zoals hij dat zegt...

Nadat we een leuk plaatje gevonden hadden, heb ik MiM een mailtje gestuurd. Dat deed ik maandag en vandaag vielen de stempels binnen.
Ja, stempels... Want later die dag besloot ik ook een stempel te laten maken voor mijn zoontje Yanoa. Die is echt helemaal gek van Ridders. Dus een plaatje gezocht van een Ridder en nog een mailtje gestuurd.

's Avonds kreeg ik al een mailtje dat ze klaar waren en al onderweg... Jeetje, daar had ik niet op gerekend, maar echt super leuk natuurlijk. Dinsdag zaten ze nog niet bij de post, maar vandaag vielen ze dan op de mat. Helemaal leuk verpakt... En ze zijn echt super leuk geworden! (Yanoa heeft hem nog niet gezien, want ik moet nog even een stempelkussen halen, alleen weet ik niet waar je die kan kopen. Iemand tip?)

Alleen klein probleempje nu... Mijn zoontje wil de stempel nu al geven, want hij wil graag ook een stempel van Juf Jannie als hij zijn werk goed gedaan heeft.
"Want, als we hem aan het eind van het schooljaar geven, kan ik niet meer zo'n stempel krijgen, mama, als ik goed mijn best gedaan heb"...

Dus, we gaan hem volgende week al geven. Niet als afscheidskadootje, maar als kadootje omdat ze 7 mei getrouwd is!

Moet er alleen wel weer gezocht worden naar een nieuw afscheidskadootje...

TOT BLOGS!

Moederdag

Moederdag...
Voor het eerst in 10 jaar is mijn man vrij op moederdag. Eindelijk ben ik dus eens van 's morgens (tot vanavond) verwend.
Vanmorgen werd ik wakker gemaakt en stond er een heerlijk ontbijtje voor me klaar. Zacht gekookt eitje, koffie en geroosterde boterhammen (niet dat ik alles op kon hoor...)

Daarna werd ik verwend met leuke kadootjes. Van de jongste kreeg ik een leuk snoeppotje. Gemaakt op school met een geweldige tekst erop "Voor de liefste mama terweerelt", en nog 2 nieuwe koffiekopjes.
Van mijn dochter kreeg ik een bakblik in de vorm van een hart. Van de oudste kreeg ik vanmorgen een sms-je. Hij is namelijk voor een paar dagen naar Zwitserland, samen met mijn ouders.
Van mijn man kreeg ik nog 2 nieuwe thee-mokken. Zelf uitgekozen...

Natuurlijk werd er gelijk besloten dat er nu ook een taart gemaakt moest worden. Had gelukkig geen taart ofzo gekocht, dus werd manlief en dochter eropuit gestuurd voor alle ingredienten.



En om 15.00u zaten wij dus, met een kop koffie, aan onderstaande taart. Hij was/is echt heerlijk, alleen doe ik over een puntje wel 2x... We hebben hem nog wel aangekleed hoor met wat aardbeien en slagroom.

Voor iedereen een fijne moederdag gewenst!

TOT BLOGS!

Toen en nu...

Ik heb er een tijdje over nagedacht... Zou ik jullie wel of niet een foto van mezelf laten zien... Natuurlijk durf ik best een foto van mezelf te laten van hoe ik er nu uitzie, maar een foto van hoe ik was op mijn zwaarst, vind ik toch wel moeilijk. Maar ik ga het toch doen. Ik vind dat ik trots op mezelf mag zijn en een duidelijk verschil, van mijn afvallen, kan ik alleen laten zien als ik beide foto's laat zien.

Dus... Op de kleine foto ben ik op mijn zwaarst. De grotere foto is gemaakt half april. Het verschil met de 2 foto's is bijna 55 kilo...

In eerdere blogs heb ik al verteld dat ik een Gastric Bypass heb laten doen in november vorig jaar.
Op dit moment gaat het erg goed met me. Ik kan en mag alles weer eten. Bij mijn laatste controle is mijn bloed onderzocht op eventuele achterstanden van ijzer en vitamines, maar dat zag er allemaal super uit.
Ondertussen kan ik ook weer tegen rijst, iets waar ik echt een paar maanden niet tegen kon. Ik ben daar echt heel blij mee, want wij aten best geregeld rijst of nasi.

Van de dietiste mag (of lees eigenlijk moet) ik mezelf minimaal 2x per week trakteren op iets echt lekkers. Dus in het weekend pak ik een beetje chips. Wel raar hoor, dat je toch "ongezonde" dingen mag eten, mits je er tegen kunt natuurlijk. Maar ik kan overal tegen, dus een koekje bij de koffie is mijn 2de traktatie in de week. De rest van de week hou ik me goed aan de regeltjes, op mijn melk inname na dan. Ik was altijd al een slechte melk drinker en dat is niet beter geworden. Een halve liter per dag is dan ook te veel voor me.

Maar de waardes van mijn bloed waren goed, dus ga ik me er niet druk om maken. Ik voel me goed en als ik iedereen mag geloven, zie ik er ook goed uit!

TOT BLOGS!

Lingerie shoppen in Breda

Ondanks dat ik donderdag al niet helemaal lekker opstond, wilde ik toch van deze dag genieten.
De kinderen waren namelijk een dagje naar Bobbejaanland. We waren dus kinderloos en dus konden we iets met z'n 2-en gaan doen.
Eigenlijk zouden we de hele dag hebben, maar manlief had toch een nachtdienst gekregen, dus moest nog wel een beetje slapen bij thuiskomst. Dus bleef het bij een middagje kinderloos.
Als we de hele dag hadden gehad, waren we lekker naar Scheveningen ofzo gereden. Hadden we daar lekker wat gewandeld en gegeten en dan weer terug gereden.

Nu moesten we dus iets anders verzinnen. Intratuin is voorbij gekomen, maar daar waren we pas al geweest, dus optie gestreept. Ikea was ik net een week geleden ook al geweest, dus ook een streep erdoor.

Nu weet ik dat manlief shoppen niet zo geweldig vind, maar misschien dat ik het aantrekkelijk voor hem kon maken ;-)

Doordat ik zoveel ben afgevallen zijn namelijk echt alle kledingstukken te groot geworden. Heb qua kleding niet te klagen, want heb veel kleding gekregen van een vriendin die ook aan het afvallen is en dat voor haar te groot geworden was. Dat scheelt een hoop geld, want het scheelt nu zo'n 4 maten kleding met afgelopen november. Om steeds passende kleding te moeten kopen voor een maand, vind ik niet echt een optie.

Maar met kledingstukken bedoel ik echt alles. Ook ondergoed werd te groot. Dus besloot ik (in overleg hoor!) dat we een middagje naar Breda zouden gaan, zodat ik in ieder geval weer eens een goed passende bh kon dragen. Ik ga daarvoor eigenlijk altijd naar Naron. Ze helpen je daar vriendelijk en goed. Ze kunnen daar goed je maat bepalen, want een goed zittende bh is erg belangrijk als je net iets meer hebt dan de gemiddelde vrouw. Nu ging ik ervan uit dat mijn cupmaat ook wel geslonken zou zijn, dus vond het wel belangrijk dat er even goed gekeken werd.

We gingen de winkel binnen en hebben toen samen gekeken wat we mooi vonden. Ik pakte dan de maat waarvan ik dacht dat ik die zou passen. Ik had namelijk op internet gezocht welke cm-ers bij welke maat zouden passen (nooit doen, want klopt van geen meter!) Met 3 bh's ging ik het pashokje in.
Ik trok de eerste aan en hij zat niet verkeerd, maar wilde toch informatie. De omtrek bleek te groot. De cupmaat was ook niet goed.
Ze ging even voor me zoeken en kwam toen met de juiste maat terug. Cupmaat moest groter, omtrek een stuk kleiner (ik kom van 110 omtrek), 75 om precies te zijn... Was echt verwonderd hierover.

Maar omdat ik nog steeds aan het afvallen ben, heb ik het nu even bij 1 bh gelaten. Anders heb ik over een tijdje weer een kast vol bh's die te groot zijn. Heb nog 2 bh's die qua omtrek nog wel redelijk zijn (85). Dus veel wassen en over een tijdje, als het afvallen gestopt is, maar eens lekker shoppen voor een paar erbij.

TOT BLOGS!

Ziek op bed...

Ik heb me de afgelopen dagen vertoefd op bed. Donderdag stond ik op met een gevoel dat er iets zat te wringen en keelpijn. Voelde me gewoon niet lekker. Maar ben toch gaan sporten, in de hoop dat het daardoor zou "doorbreken". En dat is dus gelukt...

Donderdag lag ik al om 21.00u op bed. Klappertandend, onder 3 dekbedden...
Maar sinds vanmorgen voel ik me iets beter. Krijg weer iets meer puf om wat te doen.

Heb nog genoeg te doen, qua creatieve dingen, maar weet niet of ik daar vandaag wel de kracht toe kan vinden. Is natuurlijk ook niet nodig, maar heb wel zin om iets te doen.

Maar we kijken wel hoe de dag loopt...

TOT BLOGS!

En de gelukkig is geworden....

Vanmorgen heeft de jongste een naam getrokken uit het bakje. Hij vond het super spannend om te doen!

Viegeltje, neem je even contact met me op!

TOT BLOGS!

25 Volgers...

Kom ik even vlug nog kijken op mijn blog, eigenlijk om te kijken wat diegene die ik volg allemaal te vertellen hebben, zie ik dat ik 25 volgers heb!

Dat wordt dus de Give-Away verloten.

Hou morgen mijn blog in de gaten. Dan maak ik de winnaar bekend!

TOT BLOGS!

Armbandjes, lekker simpel

Afgelopen dagen wat zitten freubelen met kleine kraaltjes en suede draad.
Heb er nu 3 af (op de foto is de rode/rose nog niet klaar). Hoe je ze maakt staat in mijn lijstje nog te maken (things-to-make).

Heel makkelijk vast te maken, door gewoon te knopen, maar ik zit te denken om er een knoop aan te zetten en dan met het lusje en een knoop de armband te sluiten.

Oja, en ik wil er ook nog een paar maken in kleur...

TOT BLOGS!

Asperges

Tot 2 jaar geleden luste ik geen asperges. Vreselijk dingen vond ik het.
Maar 2 jaar geleden werden we uitgenodigd voor een etentje bij mijn ouders. Omdat mijn man dol is op asperges, maakte ze voor hem (en zichzelf) een heerlijk menu met veel asperges. Aspergesoep en asperges met ham en ei, asperges uit de oven.

Voor mij werd het een groentesoep, gebakken aardappelen, zalm en verschillende groenten. Ook erg lekker natuurlijk.

Maar met het bereiden van de asperges vond ik het eigenlijk best lekker ruiken. Dus besloot ik toch in ieder geval iets te proeven. Dat kon ook makkelijk, want als mijn ouders eten koken, kunnen er nog gerust 2 tot 4 personen extra aanschuiven.

Dus kreeg ik een bodempje aspergesoep. Helemaal vers gemaakt natuurlijk. En waarrempel ik vond het lekker... Nou, dan wilde ik die in ham ook wel proberen. Ook die waren erg lekker en dus werd mijn zalm opgegeten door de kinderen.

Dat jaar brachten mijn ouders regelmatig asperges mee, maar zonder zo'n speciale pan was het behelpen. Dus moesten we overleggen wanneer wie de asperges aten, dan konden we de pan ook lenen.

Toen dan ook vorig jaar het aspergeseizoen weer begon, kreeg ik mijn verjaardagskado, tesamen met asperges. Ik ben eigenlijk aan het eind van het seizoen jarig en mijn vader vond het verstandiger om mijn kado dan ook eerder te geven. Die voelde de bui al hangen als we weer asperges zouden eten met z'n allen.
Niet zo moeilijk te raden wat mijn verjaardagskado was. Een aspergepan en ik heb er veel gebruik van gemaakt dat jaar.

Nu is het seizoen ook eindelijk weer aangebroken. En zaterdag stonden ze hier op het menu. Echt superlekker waren ze. Van de kontjes, en wat overgeblevene, heb ik nog een lekker soepje gemaakt, zodat we ook zondag nog lekker hebben gesmuld.

Kan niet wachten tot mijn ouders weer langs de aspergeboer rijden, want dan brengen ze voor ons ook weer een kilootje mee!

TOT BLOGS!